In seizoen twee gaan we van theorie naar prakijk. We reizen het land af om allerlei transitiemakers te spreken over hoe zij vanuit hun rol en positie werken aan duurzaamheid en rechtvaardigheid. In deze eerste aflevering van dit nieuwe seizoen gaat Wouter Mulders samen met PJ Beers langs bij Dalila Sayd in Breda.
Wie weet als geen ander hoe je zo min mogelijk voedsel verspilt? Dat zijn mensen die weinig geld hebben. En wie heeft veel ervaring met plantaardig eten? Dat zijn bijvoorbeeld nieuwe Nederlanders uit Eritrea die dat sowieso twee keer per week doen.
Dalila Sayd werkt aan transities als ‘ondernemer tussen de bubbels in’. Met haar stichting Het Eetschap verbindt ze beleidsmakers en bedrijven aan arme en anderszins kwetsbare groepen. Niet als eenrichtingsverkeer, maar juist om op gelijke voet praktische kennis uit te wisselen en actie te ondernemen voor een duurzamer en rechtvaardiger voedselsysteem.
We spreken over hoe de voedselbeweging voornamelijk uit witte, rijke en theoretisch opgeleide mensen bestaat. Dalila vertelt ons hoe haar werk alleen zin heeft als ze meerdere problemen tegelijk aanpakt. En het gaat over hoe belangrijk het is om de hokjes groter te maken. Want als de activiteiten van jouw initiatief lastig onder een noemer zijn te scharen (voeding, educatie, sociaal domein, etc.), waar klop je dan aan voor financiële en bestuurlijke steun?
P.S. In de aflevering zegt Wouter best vaak ‘hoog-‘ en ‘laagopgeleid’. Liever had hij daar ‘theoretisch’ of ‘praktisch opgeleid’ gezegd.
